مروری بر صنعت نساجی جهانی

طبق گزارش اخیر، صنعت نساجی جهانی حدود 920 میلیارد دلار تخمین زده شده است و تا سال 2024 به حدود 1230 میلیارد دلار خواهد رسید.

صنعت نساجی از زمان اختراع پنبه پاک کن در قرن هجدهم پیشرفت زیادی کرده است. این درس جدیدترین روندهای نساجی در سراسر جهان را تشریح می کند و رشد صنعت را بررسی می کند. منسوجات محصولاتی هستند که از الیاف، رشته‌ها، نخ یا نخ ساخته می‌شوند و بسته به کاربرد مورد نظر می‌توانند فنی یا معمولی باشند. منسوجات فنی برای یک عملکرد خاص تولید می شوند. به عنوان مثال می توان به فیلتر روغن یا پوشک اشاره کرد. منسوجات معمولی ابتدا برای زیبایی شناسی ساخته می شوند، اما می توانند مفید نیز باشند. به عنوان مثال می توان به کت و کفش اشاره کرد.

صنعت نساجی یک بازار جهانی عظیم است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر هر کشوری در جهان تأثیر می گذارد. برای مثال، افرادی که پنبه می‌فروشند در اواخر دهه 2000 به دلیل مشکلات محصول، قیمت‌ها را افزایش دادند، اما پس از آن پنبه تمام شد زیرا به سرعت فروخته می‌شد. افزایش قیمت و کمبود در قیمت مصرف کننده محصولات حاوی پنبه منعکس شد و منجر به فروش کمتر شد. این نمونه بارز این است که چگونه هر بازیکن در صنعت می تواند بر دیگران تأثیر بگذارد. به اندازه کافی جالب توجه است که روندها و رشد نیز از این قانون پیروی می کنند.

از دیدگاه جهانی، صنعت نساجی یک بازار همیشه در حال رشد است که رقبای اصلی آن چین، اتحادیه اروپا، ایالات متحده و هند هستند.

چین: تولیدکننده و صادرکننده پیشرو در جهان

چین بزرگترین تولید کننده و صادرکننده منسوجات خام و پوشاک در جهان است. و اگرچه چین به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، پوشاک کمتر و منسوجات بیشتری به جهان صادر می‌کند، این کشور جایگاه خود را به عنوان برترین تولیدکننده و صادرکننده حفظ کرده است. شایان ذکر است، بر اساس گزارش سازمان تجارت جهانی، سهم بازار چین در صادرات پوشاک جهانی از اوج خود یعنی 38.8 درصد در سال 2014 به پایین ترین رکورد خود یعنی 30.8 درصد در سال 2019 (31.3 درصد در سال 2018) کاهش یافت. در همین حال، چین 39.2 درصد از صادرات نساجی جهان را در سال 2019 به خود اختصاص داد که رکورد جدیدی بود. درک این نکته مهم است که چین به عنوان تامین کننده نساجی برای بسیاری از کشورهای صادرکننده پوشاک در آسیا نقش مهمی را ایفا می کند.

بازیکنان جدید: هند، ویتنام و بنگلادش

بر اساس گزارش سازمان تجارت جهانی، هند سومین صنعت بزرگ تولید نساجی است و ارزش صادراتی بیش از 30 میلیارد دلار دارد. هند مسئول بیش از 6 درصد از کل تولید منسوجات در سطح جهان است و ارزش آن تقریباً 150 میلیارد دلار است.

ویتنام از تایوان پیشی گرفت و در سال 2019 هفتمین صادرکننده بزرگ منسوجات جهان شد (8.8 میلیارد دلار صادرات، 8.3 درصد نسبت به سال قبل) که برای اولین بار در تاریخ است. این تغییر همچنین نشان‌دهنده تلاش‌های ویتنام برای ارتقای مداوم صنعت نساجی و پوشاک و تقویت ظرفیت تولید نساجی محلی است.

از سوی دیگر، حتی اگر صادرات پوشاک از ویتنام (7.7 درصد افزایش) و بنگلادش (افزایش 2.1 درصد) در سال 2019 به طور مطلق از رشد سریعی برخوردار بود، سود آنها در سهم بازار کاملاً محدود بود (یعنی هیچ تغییری برای ویتنام و اندکی افزایش یافت. 0.3 درصد از 6.8٪ به 6.5٪ برای بنگلادش). این نتیجه نشان می‌دهد که به دلیل محدودیت‌های ظرفیت، هنوز هیچ کشوری به عنوان «چین بعدی» ظاهر نشده است. در عوض، سهم بازار از دست رفته چین در صادرات پوشاک توسط گروهی از کشورهای آسیایی به طور کلی برآورده شد.

بازار نساجی در دهه گذشته یک ترن هوایی را تجربه کرده است. به دلیل رکودهای خاص کشور، خسارت به محصولات کشاورزی و کمبود محصول، مسائل مختلفی وجود داشته است که مانع رشد صنعت نساجی شده است. صنعت نساجی در ایالات متحده در نیم دوجین سال گذشته رشد جدی داشته و در این مدت 14 درصد افزایش یافته است. اگرچه اشتغال به طور قابل توجهی رشد نکرده است، اما یکسان شده است، که تفاوت زیادی با اواخر دهه 2000 است، زمانی که اخراج های زیادی وجود داشت.

تا امروز، تخمین زده می شود که بین 20 تا 60 میلیون نفر در صنعت نساجی در سراسر جهان مشغول به کار هستند. اشتغال در صنعت پوشاک به ویژه در اقتصادهای در حال توسعه مانند هند، پاکستان و ویتنام اهمیت دارد. این صنعت تقریباً 2٪ از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می دهد و بخش بیشتری از تولید ناخالص داخلی را برای تولید کنندگان و صادرکنندگان پیشرو منسوجات و پوشاک در جهان تشکیل می دهد.